Vandaag- Student voor het leven

~ hannekeschrijft ~ Leave a comment
Reading Time: 1 minute

The Student Hotel. Eigenlijk een heel logische plek voor vertegenwoordigers van universiteiten om elkaar te ontmoeten.

De associaties met hostels, herbergen en groezelige matjes zijn ver te zoeken. Ultra modern en helemaal ingericht op de student van nu. Ik zoek me rot naar een stopcontact in de muur naast mijn bed. Ik zou denken dat studenten hun telefoon willen opladen. Dat willen ze ook, en dat snapt het hotel ook. Daarom zit het stopcontact in mijn bed weggewerkt, in de boxspring, precies op snoertjes afstand. Zodat je altijd én kunt stekkeren én kunt netflixen. In dezelfde gedachte zitten in de centrale ruimte de stopcontacten midden in het tafelblad. Deze generatie is altijd aan.

De kamer zit vol kwinkslagen en woordgrapjes. Sommige cheesy, maar toch zetten ze me aan het denken. Change the world. Start a revolution. Chase a dream. Conquer a fear. Write a novel. Make art. Take a detour. Fight for your right. To party.

Het maakt niet uit hoe jong of oud je bent. Het zit in ons allemaal. Dat vuur. Voor iets. Iemand. Iemanden. Voor een goede zaak. Waardoor we vliegen, gaan, niet opgeven, vol energie zijn. En het zijn dit soort zinnetjes en woordgrapjes die je aanzetten het vuurtje weer eens op te poken. Wat dat dan ook bij jou is.

Ik parafraseer hun slogan: mag het kind in jou nooit sterven.

Maak er een vurig weekend van.

Telt! 84

Vandaag- Couldn’t it be Christmas every day

~ hannekeschrijft ~ 1 Comment
Reading Time: 1 minute

The Christmas station kan me niet vroeg genoeg beginnen met haar zoete kerstliederen. Van Maria Carey tot Chris Rea tot Band Aid, ik vind ze allemaal nog steeds even fijn. Omdat ze appelleren aan het gevoel dat kerstmis brengt.

Hoe bizar ook, hoe vercommercialiseert we ook zijn, in december voel ik het leed van de wereld net wat meer dan andere maanden. Wanneer ik op de radio hoor dat in Afrika miljoenen mensen sterven van de honger, raakt me dat in december wél, en in andere maanden nauwelijks. Triest maar waar.

Want in december is de wereld gewoon wat liever, zachter. En halen we het beste uit onszelf. Twee fietsenmakers repareren 150 oude kinderfietsjes en geven die aan kinderen uit arme gezonnen, mijn moeder organiseert, 77 jaar jong 😉, een sinterklaasmiddag voor kinderen die normaal leven van de voedselbank, grote bedrijven doneren voedselpakketten, bij de supermarkt staat een kraampje waar ik levensmiddelen kan brengen, enzovoorts enzovoorts.

Ik heb er grote bewondering voor. Voor al die mensen die anderen helpen die het minder goed hebben. Die hun eigen tijd en energie geven to do good.

Van mij mag het elke maand Kerst zijn. Daar wordt de wereld beter van.

Telt! 78

Vandaag- De hei op

~ hannekeschrijft ~ Leave a comment
Reading Time: 1 minute

Op de hei. Regelmatig vraag ik me bij andere teams die de hei ‘opgaan’, waarom ze daarvoor godvergeten ver weg gelegen plaatsen uitkiezen. Waar ze dan ook nog gasten naar toe laten komen om een presentatie te houden, de discussie te modereren of mee te brainstormen. Doe dat gewoon om de hoek. Op de hei zit in je hoofd. Je loskoppelen van de dagelijkse waan kan ook in een simpel vergaderzaaltje. Set your mind to it.

Ik heb gisteren veel geleerd. Ik ben met mijn MT op de hei. We kijken terug op drie jaar samenwerken en bouwen aan de communicatieclub. Een van ons (nee, ik niet) start in januari met een nieuwe baan. Ik ga haar vreselijk missen. Deze twee dagen doen we gewoon alsof ze nog een van ons is. En lijnen de afdeling uit.

We nodigden een externe uit om ons te helpen in het denkproces. Want met z’n drieën belanden we steeds in dezelfde gesprekken. We nodigden zes collega’s uit om onze eerste gedachten aan te presenteren. Bijzonder waardevol.

En we zitten in de hei. Letterlijk. In de middel van niks. Bereikbaar boerenbed alleen via kronkelige zandpaden. Drie kamers, geen andere gasten dan wij. Overdag klopten tanige nat geregende wielrenners aan. Naarstig behoefte aan een warm drankje. Sorry, gesloten. ’s Avonds draaiden de rollen om. De vaste yoga club kreeg de vergaderzaal. Hilarisch.

En ik had ongelijk. Op de hei is op de hei echt anders dan om de hoek. De vervreemdende omgeving, de ‘geen service’ melding op mijn telefoon, en simpelweg de wetenschap dat ik hier niets anders kan dan heien, is bijzonder effectief.

Morgen weer gewoon. Vandaag nog even https://indehei.nl

Telt! 127

Vandaag- Vrij dag

~ hannekeschrijft ~ Leave a comment
Reading Time: 1 minute

Het is toch maar zelden dat ik een vrijdag zwart noem. Dan moet er wel iets heel heftigs gebeurd zijn op die dag. Iets wat onuitwisbaar in mijn geheugen zit. Iets uitermate verdrietigs. Want vrijdag zegt het zelf, vrij.

Vrijdag is in mijn wereld de dag waarop aan het einde, 2 vrije dagen beginnen. En hoe leuk werken ook is, vrij zijn is dat zeker ook. Dus op vrijdag denk ik, heerlijk, vanavond weekend.

Op zaterdagochtend, met stip mijn lekkerste weekendochtend, loop ik met mijn geliefde naar de bakker. Zo vroeg mogelijk. De stad nog stil en verlaten. De resten van weer een ‘je kunt niet vroeg genoeg je voorbereiden op carnaval’ avond nog zichtbaar. Maar ook die werklui zijn al op pad. De straat schoonspuiten, fris voor het winkelend weekend publiek. En dan tijdens het ontbijt dat gevoel alsof twee dagen de wereld helemaal open ligt. Niks van waar natuurlijk, het lijstje boodschappen doen, huis schoonmaken, sporten en strijken vraagt elk weekend weer aandacht, maar toch. Even jezelf laten geloven dat je zomaar in een bus kunt stappen om ergens in Latvia wakker te worden. En de dag erna weer terug. Heerlijk.

En dat hemelse, al is het maar heel even gevoel, dat begint vandaag. Op vrijdag.

Black friday. Wie durft het te verzinnen.

Telt! 77

Vandaag- Een waardevol sinterklaascadeau

~ hannekeschrijft ~ Leave a comment
Reading Time: 1 minute

Veranderen is een proces. Zo is dat in organisaties en zo is dat in de maatschappij.

Goed veranderen betekent mensen betrekken, de noodzaak uitleggen, proberen elkaar te begrijpen, accepteren dat niet mensen anders acteren en denken. En belangrijk: het doel samen scherp hebben.

De pieten discussie in ons land is vanuit het perspectief van verandertrajecten ongelofelijk boeiend. Alle elementen en stappen worden doorlopen. En omdat het feest een tijdspanne van slechts drie weken kent, doen we jaren over de verandering.

Gisteren bij DWDD zat de koningin van het Sinterklaas feest, Dieuwertje Blok. Ze benadrukte in verandertermen twee essentiële elementen. Ten eerste: elkaar proberen te begrijpen. En dus niet in talkshows openbaar stelling nemen. Maar in besloten kamers echt luisteren naar elkaar. Met alle rituelen die daarbij horen. Elkaars handen vast houden. Elkaar in de ogen kijken. De ander laten uitspreken.

En ten tweede: het doel voor ogen houden. Iedereen wil dat het voor ieder kind een feest is. Demonstreren tijdens intochten hoort daar niet bij. Wel blijven nadenken wat goed is voor alle kinderen.

Ik beleef Sinterklaas dit jaar vooral als eigen leerproces. Voor de veranderingen waar ik in zit of leiding aan geef. Een waardevol sinterklaascadeau 😉

Telt! 54